Pengenalan kepada bahagian-bahagian komputer

PENGENALAN


Suatu ketika dahulu, seseorang itu terpaksa menggunakan mesin taip untuk menaip laporan, surat, tugasan dan sebagainya. Ini menyebabkan sesuatu tugas itu mengambil masa yang lama untuk disiapkan. Kemajuan teknologi menjanjikan kemudahan kepada setiap individu. Teknologi komputer yang dicipta mengubah segalanya. Segala kerja dapat disiapkan dengan tempoh masa yang lebih cepat.

Sejak komputer mula diperkenalkan sehingga ke saat ini, banyak syarikat komputer menawarkan pakej perisian yang menarik. Ini menjanjikan persaingan yang cukup baik dalam dunia teknologi yang semakin maju ini.

Kebanyakan pakar komputer berpendapat bahawa kemajuan teknologi komputer ini akan terus berkembang sehingga akhirnya akan muncul komputer yang mampu berfikir sendiri dan menjalankan lebih banyak tugas manusia.

Bahagian-bahagian komputer seperti printer, CPU, hard disk semakin hari semakin canggih, sehinggakan dalam tempoh sebulan sahaja sudah banyak perubahan yang berlaku dalam dunia komputer pada hari ini.

Antara perkara yang perlu diberi perhatian dalam CPU ialah unit pemprosesan. Unit pemprosesan penting bagi memastikan kelancaran sesebuah komputer itu berfungsi.
UNIT PEMPROSESAN PUSAT
Unit Pemprosesan

Kadangkala kita berpeluang untuk melihat perkakasan komputer yang pada dasarnya terdiri daripada elektronik perlitaran apabila juruteknik membuka komputer tersebut untuk dibaiki. Di sini kita tidak perlu tahu bagaimana semua komponen itu bekerja. Bagaimanapun, pemahaman yang asas itu amat penting. Sekali kita menggunakannya, kita boleh menentukan bagaimana mikrokomputer ini berkuasa. Mikrokomputer juga boleh membantu kita dalam menjalankan sesuatu program dan memberikan kepuasan yang kita inginkan sebagai seorang pengguna.

CPU

Unit pemprosesan pusat mempunyai dua komponen iaitu unit kawalan dan unit arithmetik serta logik (ALU)

Di dalam bahagian komputer terapi program-program atau unit pemprosesan pusat (CPU). Di dalam mikrokomputer, CPU ialah komponen elektronik yang tunggal. ‘Microprocessing chip’ ialah komponen yang terdapat di dalam sistem unit atau sistem kabinet. Sistem unit termasuklah papan perlitaran, ingatan utama, ‘ports’ dan lain-lain komponen. Mikrokomputer sistem kabinet juga melibatkan ‘house disk drives’, tetapi diasingkan daripada CPU.

Sebelum ini, kita telah pun mengetahui bahawa sistem unit mengandungi perlitaran elektronik dengan dua bahagian utama, iaitu CPU dan ingatan. Kita dapat lihat bahawa CPU itu mengandungi dua bahagian iaitu unit kawalan dan unit arithmetik serta logik (ALU). Di dalam mikrokomputer, kedua-duanya terdapat di dalam ‘microprocessor chip’.

Unit Kawalan

Unit kawalan memberitahu kita tentang bagaimana sistem komputer membawa keluar satu penunjuk program. Ini adalah gerakan isyarat elektronik secara terus di antara ingatan – ‘which temporarily holds data’, pengajaran dan maklumat yang diproses – dan unit arithmetik dan logik. Selain itu, unit kawalan juga merupakan bahasa kawalan isyarat yang secara terus di antara CPU dan input serta peranti output.

Unit Arithmetik Logik

Unit arithmetik logik, biasanya disebut sebagai ALU, melaksanakan dua jenis operasi iaitu arithmetik dan logikal. Operasi arithmetik ialah, kita sebagai pakar kekuatan, operasi matematik utama, penambahan, pengurangan, pendaraban, dan pembahagian. Operasi logikal terdiri daripada perbandingan. Ini merupakan dua kepingan data yang di bandingkan untuk melihat sama ada sama (‘=’), kurang daripada (<), lebih besar daripada (>) yang lain.

INGATAN (MEMORY)

Juga dikenali sebagai RAM, storan primer atau ingatan utama. Ingatan juga merupakan sebahagian daripada komponen mikrokomputer yang menyimpan:
Data untuk diproses
Arahan-arahan untuk memproses data – program atau aturcara
Maklumat - data yang telah diproses dan menunggu arahan untuk dijadikan output atau disimpan dalam storan

Salah satu perkara yang paling penting tentang ingatan ialah merupakan bahagian yang menyimpan maklumat untuk jangka masa yang pendek sahaja. Dengan lain-lain perkataan, ingatan hanya menyimpan maklumat selama seasebuah komputer itu berfungsi. Apabila kita menutup suis komputer, maka segala maklumat yang ditaip akan hilang. Maklumat yang ditaip juga akan hilang apabila berlakunya gangguan bekalan elektrik. Oleh itu, kita digalakkan untuk menyimpan segala maklumat seberapa kerap ke dalam storan sekunder. Sebagai contohnya, jika seseorang itu menaip laporan, setiap lima minit atau sepuluh minit, seseorang itu perlu menyimpan kerja yang dibuatnya ke dalam storan sekunder.

Selain itu, ingatan juga mempunyai kapasiti yang berbeza bagi setiap komputer. Sebagai contohnya, Computer Personel IBM hanya boleh menyimpan lebih kurang setengah juta data atau arahan. Manakala IBM Value Point pula boleh menyimpan 128 juta data atau arahan.

Registers

Komputer juga mempunyai beberapa storan tambahan yang disebut ‘registers’. Ini terdapat di dalam unit kawalan dan ALU yang membolehkan pemprosesan menjadi lebih efisyen. Registers juga mempunyai kelajuan yang tinggi untuk menyinpan data semasa pemprosesan. Selain itu, registers juga merupakan bahagian dalam unit kawalan dan ALU. Registers mampu menyimpan data lebih cepat berbanding ingatan.

Processing Cycle

Untuk menyimpan data atau arahan dalam ingatan utama, komputer akan menyimpannya di lokasi yang disebut alamat (address). Setiap alamat direkabentuk dengan menggunakan nombor yang unik. Alamat ini lebih kurang sama dengan peti berkunci di pejabat pos. Nombornya tetap sama, tetapi isinya akan terus berubah.

SISTEM BINARY

Pengenalan

Data dan arahan akan ditukar kepada binari (penduaan) atau dua keadaan iaitu kepada sistem nombor secara elektronik. Tiga prinsip skima kod binari adalah ASCII, EBCDIC dan Unicode.

Kita telah melihat storan dan pemprosesan data dalam terma ‘character’. Bagaimanapun, adakah characters ini digambarkan di dalam komputer. Apabila kita membuka sistem kabinet mikrokomputer, kita dapat melihat litar elektronik utama. Apakah perkara asas yang boleh kita perkatakan tentang kuasa elektrik? Adakah ianya boleh menjadi on atau off ?

Sesungguhnya terdapat banyak teknologi yang menggunakan dua keadaan iaitu susunan on / off, ya / tidak dan hadir / tidak hadir. Sebagai misalan, suis lampu mungkin akan on atau off, atau litar elektrik akan buka / tutup.Tempat bermagnetik dalam pita atau disket ada mempunyai cas positif / negatif. Inilah yang menyebabkan sistem Binari di gunakan dalam menyampaikan data dan arahan.

Sistem perpuluhan yang biasa mempunyai 10 digit (0,1,2,3,4,5,6,7,8,9). Sistem Binary bagaimanapun hanya terdiri daripada dua digit – 0 dan 1. Di dalam komputer, 0 mewakili ‘off’ dan 1 untuk ‘on’. Semua data yang melalui komputer akan ditukarkan kepada nombor Binari. Sebagai contoh, aksara-W sama dengan isyarat elektronik 01010111.

Unit Mengukur Kapasiti

Setiap nombor 0 atau 1 dalam sistem binari dipanggil bit (binary digit). Di dalam mewakili nombor, huruf dan ‘special characters’, bit-bit akan digabungkan dalam kumpulan yang terdiri daripada 8 bit yang dikenali sebagai ‘byte’. Setiap ‘byte’ mewakili satu ‘character’ – di dalam kebanyakan komputer, merupakan satu lokasi storan beralamat. Kapasiti ingatan utama ditunjukkan dalam nombor byte. Terdapat empat unit gunaan pengukuran untuk membaca kapasiti ingatan.
Satu ‘kilobyte’ (KB) - sama banyak dengan 1000 byte (lebih tepat lagi 1 kilobyte= 1024 byte). Ia merupakan unit ukuran saiz sesuatu fail.
Satu megabyte (MB) – 1 million byte. Sistem mikrokomputer disenaraikan dengan 16 MB ingatan utama. Ia mempunyai kapasiti storan utama sebanyak 16 million byte.
Satu gigabyte (GB) – 1 billion byte. Digunakan hanya dalam komputer besar. Digunakan untuk menggambarkan kapasiti storan disc. Contoh, storan sekunder hard disk
Satu terabyte (TB) - 1 trillion byte. Untuk kegunaan komputer yang cukup besar

Skima Kod Binari

Bagaimanakah character ditukarkan kepada 0 dan 1 (off dan on) dalam komputer? Jawapannya adalah menggunakan skima kod binari.

Dua daripada skima kod binari yang popular menggunakan 8 bit untuk 1 byte. Kod tersebut adalah ASCII dan EBCDIC. Namun baru-baru ini telah dibina kod yang dipanggil Unicode yang menggunakan 16 bit.
ASCII – ‘as-keys’. Merupakan singkatan daripada American Standard Code for Information Interchange. Digunakan untuk mikrokomputer secara meluas.
EBCDIC – ‘eb-see-dick’. Merupakan singkatan daripada Extended Binary Code Decimal Interchange Code. Dibangunkan oleh IBM dan digunakan terutamanya oleh komputer yang besar.
Unicode – kod 16 bit yang direka untuk menyokong bahasa antarabangsa seperti Chinese dan Japanese. Bahasa ini mempunyai terlalu banyak character untuk disampaikan dengan 8 bit kod ASCII dan EBCDIC. Ia dibangunkan oleh Unicode, Inc., dengan sokongan daripada Apple, IBM, dan Microsoft.

Apabila kita menekan kunci di keyboard, character tersebut secara automatik akan bertukar kepada satu siri denyutan elektronik. CPU akan mengenalpasti denyutan ini. Sebagai contoh, apabila huruf W di keyboard, akan menyebabkan isyarat elektronik dihantar ke CPU. CPU kemudian akan menukarkannya kepada nilai ASCII iaitu 01010111.

Mengapa skima kod binari penting? Apabila fail-fail digunakan atau dikongsi oleh pelbagai komputer atau aplikasi, skima kod yang sama mesti digunakan. Secara umum, ia tidak menjadi masalah jika kedua komputer tersebut adalah mikrokomputer yang menggunakan kod ASCII dan semua fail storan aplikasi mikrokomputer menggunakan kod ini.

Walau bagaimanapun, masalah akan timbul apabila fail-fail yang dikongsi di antara mikrokomputer dan komputer yang lebih besar menggunakan kod EBCDIC. Fail tersebut perlu diterjemahkan daripada satu skima kod kepada yang lain sebelum pemprosesan bermula. Akan tetapi sebuah program penukaran diperlukan untuk membantu dalam penterjamahan ini.

Bit Pariti

Seperti yang kita tahu, bit pariti selalunya statik di dalam radio. Begitu juga, bit pariti akan menjadi ‘statik’ atau gangguan elektronik di dalam litar atau garis komunikasi dalam menukar byte. Apabila kita menaip aksara W, sebagai contohnya, W akan ditukar di dalam CPU (ASCII) kepada 01010111. Bagaimanapun, sekiranya angka terakhir 1 mengelirukan dan menjadi sebagai 01010110-V gantikan W. CPU akan mengesan sama ada ia menerima data yang salah atau tidak.

Pengesanan yang cekap adalah menggunakan bit pariti – bit tambahan akan ditambah secara automatik dalam byte untuk tujuan menguji ketepatan. Terdapat sistem penambahan genap (even-parity system) dan sistem penambahan ganjil (odd-parity systems). Di dalam komputer yang menggunakan ‘even-parity systems’, bit pariti ditentukan sama ada 1 atau 0 supaya nombor 1 menjadi genap.

Sebagai contoh apabila key W ditekan daripada keyboard, isyarat 01010111 dihasilkan. Sebelum isyarat tersebut dihantar ke CPU nombor 1 dibilang. Dalam kes ini, bilangannya 5, bit tambahan ditambah di hadapan byte 1. Menjadikan jumlah bilangan nombor 1 genap. Apabila isyarat tersebut diterima oleh CPU, nombor satu diperiksa lagi. Jika jumlahnya ganjil, maka terdapat kesalahan / gangguan semasa proses penghantaran isyarat dikeluarkan. Ini dipanggil ‘parity error’. Apabila berlakunya gangguan pariti (pariti error), CPU akan meminta signal supaya dihantar lagi. Jika kesalahan berlaku lagi, mesej ‘parity error’ akan terpapar dipaparan komputer. (Odd parity system pula bertindak bertentangan dengan even-parity system).

Semestinya, sistem ini tidak memberikan jaminan ketepatan. Sebagai contoh, jika dua ‘0’ salah diperkenalkan dalam byte untuk W, komputer akan menerima byte tersebut sebagai betul. Ini kerana, dua 0 yang silap itu boleh ditambah kepada empat bit digit.

UNIT SISTEM

Pengenalan

Adalah penting untuk memahami apakah yang berada di dalam sistem unit, oleh itu kita boleh bercakap dengan penuh keyakinan kepada pakar komputer.

Seperti yang telah disebutkan, bahagian mikrokomputer yang mengandungi CPU dinamakan sistem unit. Sistem unit terletak / berada di dalam sistem kabinet. Sekiranya kita membuka sistem kabinet tersebut, kita akan mendapati terdapat banyak bahagian yang boleh diubah untuk tujuan penggantian. Boleh dikatakan hampir semua komputer adalah modular (pengubahsuai). Ini bermakna seluruh bahagian boleh ditukar atau diganti, seperti juga salah satu bahagian dalam sebuah kereta. Sebagai tambahan, komputer juga boleh dikembangkan. Ini bermakna lebih banyak ingatan boleh ditambah, begitu juga dengan alat-alat tertentu yang lain.

Berikut adalah komponen-komponen sistem unit:
Papan sistem
Chip mikropemproses
Chip ingatan
System clock (sistem jam)
Pembesaran lubang dan papan
Bus lines
Pelabuhan

Papan Sistem (system board)

Papan sistem juga dipanggil ‘motherboard’ ia mengandungi papan rata yang selalunya mengandungi CPU dan beberapa cip ingatan. Satu cip mengandungi papan litar kecil yang terletak di atas bahan seperti pasir yang berbentuk segiempat kecil yang dinamakan silikon. Chip juga dipanggil cip silikon, semikonduktor ataupun litar gabungan. Cip dipasang di atas pakej pembawa (carrier packages), yang kemudiannya disambung ke soket di atas papan sistem. Sebagai tambahan, papan sistem selalunya mengandungi lubang pembesaran yang akan diterangkan di dalam beberapa perenggan lain.

Cip Mikropemproses

Di dalam mikrokomputer, CPU terletak di atas satu chip silikon yang di panggil/ mikropemproses – ‘microscopic processor’. Setiap mikropemproses mempunyai kapabiliti (keupayaan) yang berbeza.

Selalunya mikropemproses berhubung secara terus dengan papan sistem. Baru-baru ini bagaimanapun, Intel telah memperkenalkan mikropemproses pentium 2 yang boleh disambungkan kepada papan sistem melalui penyambung katrij.

Kapasiti cip seringkali ditunjukkan dalam saiz perkataan. Perkataan adalah bilangan bit (seperti 16, 32 atau 64) yang mana boleh mencapai satu masa oleh CPU, semakin banyak bit di dalam perkataan, semakin berkuasa dan hebat, semakin cepat sesebuah komputer itu. 32 bit perkataan komputer boleh mencapai 4 byte pada satu masa. 64 bit perkataan komputer boleh mencapai 8 byte pada satu masa. Oleh itu, 64 bit komputer adalah lebih cepat lagi.

Mikrokomputer memproses data dan arahan yang berjuta jumlahnya dalam masa sesaat, ataupun mikrosaat. Superkomputer, jika dibandingkan, beroperasi pada ukuran kelajuan dalam nano saat dan pico saat – 1 ribu hingga 1 juta kali seperti juga dengan mikrokomputer.

Seperti yang telah dinyatakan, peningkatan kuasa cip mikro pemproses adalah apa yang mengubah keseluruhan mikrokomputer. Cip Intel Pentium Pro sebagai contoh, adalah dua kali lebih berkuasa seperti juga ‘processor’ mikropemproses Intel yang baru, kod nama PSSC, menjanjikan keupayaan multimedia yang melebihi Pentium Pro. Cip Power PC Motorola digunakan di dalam Power PC Macintosh >200 adalah 4 kali lebih laju daripada predecessor.

Terdapat dua jenis mikropemproses:
CISC Chips : jenis mikropemproses yang paling biasa ialah CISC (Complex Instruction Set Computer). Rekaan ini telah dipopularkan oleh Intel dan merupakan asas kepada line mereka terhadap mikropemproses. CISC juga merupakan rekaan cip yang paling meluas digunakan dengan beribu-ribu program ditulis secara spesifik untuk keluaran Intel Pentium yang terbaru.
RISC Chips : RISC (Reduced Instruction Set Computer) cip menggunakan arahan yang lebih sedikit . Rekaan ini menjadi semakin luas penggunaannya kerana rekaan ini lebih mudah, cepat dan lebih menjimatkan berbanding chip CISC. Chip Motorola yang terbaru dibangunkan bersama IBM dan Apple adalah chip Power PC. Dua lagi RISC Chip yang terbaru adalah Digital Equipment Corporation’s (DEC) Alpha cip dan Cip MIPS’s R4400. Cip ini digunakan di dalam kebanyakan mikrokomputer yang berkuasa besar pada hari ini.

Kelebihan utama cip CISC adalah dapat menggerakkan kewujudan program applikasi dalam jumlah yang besar. Bagaimanapun, kelebihan ini telah diberhentikan oleh satu program khas yang dipanggil emulation programs. Emulation programs membolehkan cip RISC menggerakkan program applikasi CISC. Namun begitu, kelebihan RISC dalam kelajuannya hilang apabila emulation programs digunakan. Lain-lain pendekatan yang di ambil oleh 2 pesaing kepada chip pentium Intel adalah dengan memperkenalkan RISC-like atau chip hybrid. Cpi-cip ini adalah berdasarkan kepada rekaan CISC tetapi tidak menggabungkan beberapa teknik yang digunakan di dalam cip RISC. Dua cip yang sedemikian adalah cip AMD’s K6 dan Cyrix’s M2.

Sesetengah pemproses khas kini terdapat satu contoh adalah mikropemproses kecil built-in yang digunakan di dalam smart cards. Kad pintar adalah berukuran lebih kurang saiz kad kredit. Kad ini boleh digunakan untuk menyimpan maklumat tentang insurans kesihatan, rekod-rekod fail yang selalu digunakan atau maklumat tentang lesen memandu dan lain-lain lagi. Memandangkan teknologi ini telah diperkenalkan dalam beberapa tempoh masa yang lalu, maka kad pintar telah mula mendapat perhatian sejak akhir-akhir ini. Presiden Clinton telah mencadangkan kad pintar National Health Security kepada semua individu.

Cip Ingatan (Memory chips)

Terdapat dua jenis cip ingatan dalam sesebuah komputer. Satu bahagian dikenali sebagai RAM manakala yang satu bahagian lagi dikenali sebagai ROM. Cip Ram atau (Random Access Memory) menyimpan program dan data semasa pemprosesan sedang dilakukan oleh CPU. RAM merupakan storan yang bersifat sementara. Data yang diperoleh daripada storan ini mesti dimasukkan ke dalam RAM terlebih dahulu sebelum sesuatu data atau program itu dapat digunakan.

RAM dikatakan bersifat sementara kerana apabila suis komputer dimatikan, segala maklumat dalam RAM akan lenyap. Maklumat juga boleh lenyap apabila terdapat gangguan dalam litar elektrik yang menghubungkan RAM dengan mikrokomputer. Bagi mengelakkan perkara seumpama ini berlaku, setiap selang beberapa minit kita perlu menyimpan maklumat atau menstorkannya di dalam fail.

Selain itu, apabila data atau program ditulis, atau dikodkan kepada RAM kandungan maklumat dalam RAM yang terdahulu akan hilang. Ini dikenali sebagai proses tulisan destruktif. Bagaimanapun, apabila data atau program dibaca, atau diperolehi semula daripada RAM, kandungannya tidak musnah. Lebih tepat lagi, proses pembacaan tersebut dapat menjadikan proses salinan kandungan maklumat dengan lebih mudah. Proses ini dikenali sebagai proses pembacaan tidak destruktif.

Storan RAM biasanya disampaikan dalam unit dan bentuk megabytes. Mikrokomputer yang mempunyai ingatan RAM sebanyak 16MB yang boleh menyimpan sejumlah 16 juta aksara data dan program dalam satu-satu masa.

Pendahuluan tentang amaun dalam RAM adalah sesuatu yang penting. Sesetengah program perisian memerlukan lebih banyak kapasiti ingatan berbanding dengan apa yang mampu ditawarkan oleh mikrokomputer. Sebagai contoh, Excel 97 memerlukan RAM yang mempunyai amaun sebanyak 8 MB. RAM tambahan pula diperlukan untuk menyimpan data-data yang lain. Bagaimanapun, kebanyakan komputer tidak mempunyai ingatan yang cukup untuk menyimpan sesuatu program.

Terdapat empat jenis ingatan mikrokomputer dalam RAM. Jenis-jenis ingatan tersebut biasa digunakan dalam sistem perisian.

Contohnya seperti DOS atau perisian aplikasi seperti Excel.
Conventional Memory (Ingatan Biasa)

Ingatan jenis ini mengandungi RAM 640K. Ingatan ini digunakan untuk DOS dan program aplikasi yang lain.
Upper Memory (Ingatan Atasan)

Ingatan ini terletak di antara RAM 640K dan IBM. DOS digunakan dalam stor maklumat tentang perkakasan mikrokomputer. Bagaimanapun, ingatan ini sering digunakan bagi program pengaplikasian
Extended Memory (Ingatan Tambahan)

Ingatan ini telah sedia ada dalam kebanyakan mikropemprosesan. Ingatan ini termasuk dalam ingatan terus yang lebih daripada 1MB. Sesetengah program boleh menggunakan ingatan tambahan atau ‘extended’ ini namun sesetengah tidak.
Expanded Memory (Ingatan Kembangan )

Ingatan ini bertujuan membantu Mikropemprosesan yang sudah lama dan tidak boleh memproses ingatan yang lebih daripada IMB. Ingatan Expanded ini merupakan ‘kawasan’ istemewa bagi ingatan yang lebih daripada 32MB yang wujud di luar kawasan DOS 640K. Ini bermakna, ingatan ini digunakan secara sementara bagi ingatan simpanan di kawasan antara 640K serta 1MB dan dihubungkan dengan maklumat daripada ‘kawasan’ istemewa tersebut.

Antara ingatan lain yang berkaitan dengan RAM ialah ingatan ‘cache’. Ingatan ‘cache’ merupakan tempat di mana RAM biasanya disesuaikan untuk disimpan di dalam stor. Ingatan ini merupakan pegangan sementara yang berkelajuan tinggi antara ingatan dan CPU. Dalam komputer yang mempunyai ingatan ‘cache’, maklumat dalam RAM lebih sering digunakan. Ia menyalin maklumat melalui ‘cache’ jadi CPU dapat memasukkan maklumat lebih cepat daripada biasa ke dalam ingatan komputer.

Cip ROM (read only memory) mempunyai program-program yang dibina daripada RAM. Tidak seperti cip RAM, kandungan cip ROM tidak boleh ditukar oleh pengguna. ‘Read only’ bermaksud bahawa hanya CPU tersebut boleh dibaca, atau diperoleh semula, program yang telah ditulis di cip ROM. Bagaimanapun, komputer yang mempunyai cip jenis ini tidak boleh ditulis, dikod ataupun ditukar maklumat atau arahan di dalam ROM.

Cip ROM biasanya mengandungi arahan istimewa dalam kelengkapan operasi komputernya. Sebagai contoh, arahan ROM boleh menghidupkan komputer, memberi kunci keyboard berdasarkan kebolehkawalan istimewa dan mengambil aksara daripada skrin. ROM juga dikenali dengan nama lain iaitu ‘firmware’.

Sistem Jam (System Clock)

Sistem jam dikawal oleh kelajuan operasi dalam komputer. Kelajuan ini diukur dalam unit megahertz (MHz). Satu megahertz bersamaan dengan satu juta bit per second. Semakin laju jam bergerak maka semakin laju komputer boleh beroperasi.

Slot dan Papan Pengembangan (Expansion Slots and Boards)

Komputer mempunyai pelbagai jenis senibina. Mesin yang mempunyai senibina tertutup direka supaya pengguna tidak boleh menambah alat baru ke atasnya. Kebanyakan mikrokomputer mempunyai senibina yang terbuka. Ini membolehkan pengguna mengembangkan sistem-sistemnya dengan memasukkan alat-alat tambahan yang dikenali sebagai papan pengembangan. Papan pengembangan juga dipanggil ‘plug in boards’, adapter cards, controller cards, ataupun interface cards.

Papan pengembangan disambungkan kepada slot di dalam sistem unit. ‘Port’ tersebut membolehkan kabel disambung dari papan pengembangan kepada alat-alat di luar sistem unit. Contoh-contoh papan pengembangan ialah :
Network adapter cards

Kad ini digunakan untuk menyambungkan komputer dengan komputer-komputer lain. Bentuk rangkaian komunikasi seperti ini membolehkan pengguna berkongsi data, program dan hardware. Network adapter card menyambungkan sistem unit kepada kabel yang bersambung dengan alat lain dalam rangkaian tersebut.
Small Computer System Interface Card (SCSI)

Kebanyakan komputer mempunyai slot pengembangan yang terhad. Pengguna kad SCSI hanya menggunakan satu slot dan boleh bersambung dengan tujuh alat ke sistem unit. Kad-kad ini digunakan untuk menyambungkan alat-alat seperti pencetak, hard disk driver and CD Rom drives kepada sistem unit.
Television Boards

Kini, kita boleh menonton televisyen sambil melayari internet pada masa yang sama. Papan televisyen terdiri daripada ‘TV turner’ dan ‘video converter’ yang berfungsi menukarkan signal TV kepada bentuk yang boleh disiarkan pada monitor komputer. Kombinasi PC/TV ini semakin popular sekaligus membawa pada terhasilnya sistem skrin besar dengan audio yang berkualiti tinggi. Ia dikenali sebagai home PCs.
PC Cards

Untuk memenuhi saiz komputer biasa, papan sebesar kad kredit telah dicipta. Kad ini boleh dimasukkan dengan mudah dan boleh digantikan dari luar pada komputer biasa. Kad ini dikenali sebagai PC Cards atau PCIMCIA (Personal Computer Memory Card International Association) card. Kad ini boleh digunakan untuk pelbagai tujuan termasuklah meningkatkan ingatan di samping berfungsi menyambungkan kepada komputer lain.

Pelbagai jenis papan pengembangan wujud. Antara papan pengembangan yang digunakan secara meluas ialah:
Video adapter cards

Digunakan untuk menyesuaikan pelbagai warna video pada monitor kepada komputer
CD-Rom cards

Berfungsi menyambungkan optical disc drives
Sound boards (papan bunyi)

Berfungsi merekod dan memainkan bunyi digital

Untuk memastikan papan pengembangan berfungsi sepenuhnya, papan tersebut hendaklah dimasukkan ke dalam slot dalam sistem tersebut, yang akan bertindak mengenalpasti papan yang baru itu. Konfigurasi semula mungkin memerlukan penyediaan papan pengembangan disamping fail-fail konfigurasi. Ini boleh menjadi satu tugas yang kompleks dan rumit. Satu alat baru yang dikenali sebagai ‘plug and play’ direka untuk menghapuskan tugas ini.

‘Plug and play’ merupakan satu set hardware dan software yang dicipta oleh Intel, Microsoft dan lain-lain. Ini merupakan satu idea yang baik untuk mencipta sistem operasi, unit memproses, papan pengembangan dan alat-alat yang lain yang boleh mereka bentuk sendiri. Secara amnya, untuk memasukkan papan pengembangan yang baru, apa yang kita perlu lakukan dengan papan itu ialah ‘on’kan komputer tersebut. Sistem komputer itu kemudiannya akan mencari alat-alat ‘plug and play’ dan membentuk alatan dan sistem komputer secara automatik.

‘Plug and play’ muncul secara terancang. Oleh itu hanya sedikit ‘plug and play’ yang lengkap dan sempurna wujud pada hari ini. Walau bagaimanapun, pihak penyelidik mengandaikan ‘plug and play’ akan digunakan secara meluas dan proses penambahan papan pengembangan akan menjadi satu tugas yang mudah.

Bus Lines

Bus line menyambungkan bahagian pada CPU kepada bahagian-bahagian lain. Selain itu, bus lines juga menyambungkan CPU dengan hardware yang lain. Contohnya cip RAM yang bersambung dengan alatan luar. Bus merupakan data yang dilalui oleh bit. Sekiranya semakin banyak lorong yang ada, maka lebih cepat proses itu berlaku. Dengan lain-lain perkataan, lebih baik sesuatu kapasiti ‘bus’ itu maka lebih kuat dan berkuasa daripada operasi yang berlaku. Contohnya, bit 64 bus mempunyai kapasiti yang lebih baik dari bit 32 bus.

Kita perlu mengetahui fakta tentang bus line kerana bus line juga berubah mengikut cip mikroprosessor. Oleh itu, kebanyakan alat, contohnya papan pengembangan hanya akan berfungsi dengan hanya satu jenis bus line.

Empat prinsipal bus line atau reka bentuk ini ialah:
Industry Standard Architecture (ISA)
Dicipta untuk komputer personal IBM. ISA bermula dengan kelulusan 8-bit dan diikuti dengan 16-bit. Mikroprosessor yang lama dan papan pengembangan yang telah diubahsuai membolehkan data melalui lorong 16-bit ini. Kemudian, cip 386 dicipta yang memerlukan lorong yang mempunyai kelulusan 32-bit. Disebabkan itulah terdapat persaingan antara dua standard 32-bit.
Micro Channel Architecture (MCA)
MCA telah dikeluarkan oleh IBM untuk menyokong cip 386. MCA yang pertama merupakan ‘bus line’ yang mempunyai 32-bit. Baru-baru ini 64-bit MCA telah diperkenalkan. Namun, kita tidak boleh mengubah papan pengembangan (expansion board) yang ada di dalam komputer lama kita dan meletakkannya di dalam komputer IBM yang baru. Ini tidak akan mendatangkan sebarang kesan dan akan menyebabkan komputer lama tersebut tidak berfungsi. Standard baru IBM tidak akan menjadi masalah sekiranya kitas berhati-hati dengan papan pemindahan (transfering board). Penggunaan prosessor yang cepat membolehkan kita menggunakannya dengan sebaik mungkin.
Extended Industry Standard Architecture (EISA)
Terdiri daripada 32-bit bus. EISA telah dikemukakan pada September 1988 oleh 9 pengeluar IBM dan diketuai oleh Compaq Computer Coorperation. Tujuan EISA ialah untuk mengembang dan memperbaharui tahap lama ISA. Ini bertujuan supaya semua papan pengembangan yang sedia ada boleh berfungsi dengan architecture yang baru seperti MCA. EISA juga telah memperkenalkan 64-bit bus.
Periphelral Component Interconnect (PCI)
Merupakan kategori ‘bus’ yang terkini dan dinamakan ‘local buses’. PCI direka untuk memenuhi permintaan pengguna video dan grafik pada hari ini. PCI juga merupakan ‘local buses’ yang digunakan dengan meluasnya pada hari ini. VESA local bus juga merupakan local bus yang luas penggunaannya. PCI mempunyai 64-bit bus yang 10 kali lebih laju daripada bus MCA atau EISA. Kini, PCI digunakan dengan meluas untuk menyambung CPU, ingatan dan pengembangan. Kebanyakan pakar membuat andaian bahawa PCI akan menggantikan MCA dan EISA pada masa hadapan.

Ports

Ports ialah soket yang bersambung diluar sistem unit. Ini membolehkan kita berhubung atau bersambung ke pelbagai peranti (devices), seperti papan kekunci,peranti (devices) tetikus, perakam video, modem dan pencetak..

Empat kegunaan ports ialah:
Serial ports

Ports bersiri yang digunakan untuk pelbagai tujuan. Antaranya ialah, digunakan untuk disambungkan dengan tetikus, modem dan banyak lagi peranti lain di dalam sistem unit. Ports bersiri menyimpan satu bit data pada setiap masa dan sangat bagus untuk menyimpan maklumat bagi jangka masa yang lama.
Parallel ports

Ports selari digunakan untuk menyambung rancangan (devices) luaran yang diperlukan dengan dengan menghantar atau menerima lebih banyak data melalui jarak yang dekat. Ports dalam keadaan biasa menyimpan 8 bit data secara serentak melalui lapan wayar yang selari. Ports selari kebanyakannya digunakan untuk menyambung printer kepada sistem unit.
USB ( Universal Serial Bus )

USB digunakan untuk menggantikan ports bersiri dan ports selari. USB sangat laju, hanya dengan satu USB ports, boleh digunakan untuk menyambung beberapa rancangan ke sistem unit.
Firewire ports

‘Firewire ports adalah jenis ports yang terbaru. Dia lebih cepat daripada USB ports dan digunakan untuk disambungkan kepada high-speed printers dan juga video camera sistem unit.

Ports digunakan untuk menyambung input dan rancangan output ke sistem unit. Kita biasanya merujuk kepada semua alatan di luar sistem unit, tetapi bukan keperluan di luar sistem-sistem kabinet sebagai rancangan sempadan (periphecal devices). Kebanyakan mikrokomputer, ‘disc drives’ dibina di dalam sistem cabinet. Di dalam sesetengah laptop, papan kekunci dan monitor adalah bahagian yang perlu dalam sistem cabinet.

Gambaran Masa Depan

Alangkah baiknya jika mikrokomputer yang terhebat masa kini dapat kita bawa ke mana-mana dengan mudahnya. Komputer yang ringan, kecil dan dapat berfungsi hanya dengan menggunakan bateri. Kita mungkin dapat membawa komputer itu ke kelas, ke mesyuarat kumpulan, atau ke pantai sekalipun.

Sudah tentu, itu yang diperkatakan tentang ‘notebook computers’. Malangnya, ‘notebook microprocessor’ hari ini ketinggalan terutamanya dengan ‘desktop’. Tambahan lagi, notebook jauh lebih mahal dari ‘desktops’. Tetapi itu semua mungkin berubah dalam tahun-tahun akan datang.

Intel, yang masih merupakan nombor satu dalam teknologi mikroprosessor, telah baru-baru ini cuba mengurangkan jurang perbezaana ntara ‘notebooks’ dan ‘desktops’. Salah satu langkahnya ialah dengan menyediakan Intel Mobil Module. Modul ini menggabungkan pelbagai fungsi termasuklah meletakkan mikroprosessor dalam satu papan litar. Langkah lain ialah dengan Intel memiliki 12.5% Xircom, pembuat kad PC untuk mengaitkan ‘notebook’ kepada rangkaian korporat. Pemerhati telah mengatakan bahawa produk masa depan Xircom akan dapat menggalakkan pengurus-pengurus menggantikan sistem ‘desktop’ ini dengan ‘notebooks’.

Bolehkah komputer anda digantikan dengan ‘notebook’? Hari ini, 1 daripada 4 pembeli mikrokomputer membeli komputer ‘notebook’ dan bilangan pembeli itu dijangka akan meningkat dalam tahun-tahun akan datang